Widdringtonia
Wygląd
Widdringtonia nodiflora | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
widdringtonia |
Nazwa systematyczna | |
Widdringtonia Endlicher Gen. Suppl. 2: 25. Mar-Jun 1842[3] | |
Typ nomenklatoryczny | |
W. cupressoides (L.) Endlicher, 1842 = W. nodiflora (L.) E.Powrie[3] |
Widdringtonia (Widdringtonia) – rodzaj drzew z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae). Obejmuje cztery gatunki występujące w południowej Afryce od Malawi po RPA[4]. Wszystkie rosną w lasach w dolinach górskich, często obficie porośnięte porostami, paprociami i skrętnikami Streptocarpus. Dostarczają bardzo cenionego, trwałego drewna, zwłaszcza poszukiwanym jego źródłem jest gatunek Widdringtonia whytei – rosnący w niewielkich pozostałościach dawniej rozległych lasów w górach Mlandżi w Malawi. Dla zapewnienia dostaw surowca drzewnego rośliny z tego gatunku uprawiane są na plantacjach w Malawi i Kenii[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Drzewa osiągające ponad 40 m wysokości[4]. Za młodu rośliny są zwarte i stożkowate, starsze okazy są bardzo rozłożyste, o szerokich, spłaszczonych koronach. Końce pędów są luźno rozgałęzione[5].
- Liście
- Młodociane szpilkowate, spłaszczone, ułożone spiralnie i modrozielone, osiągają do 2,5 cm długości. Liście właściwe łuskowate, wyrastają naprzemianlegle w parach. Są drobne (osiągają od 1 do 2 mm długości)[4].
- Organy generatywne
- Rośliny jednopienne, rzadziej dwupienne. Szyszki męskie wyrastają pojedynczo na końcach bocznych gałązek[4]. Osiągają do 3 mm długości[5]. Szyszki żeńskie rozwijają się pojedynczo lub skupione po kilka, w miarę dojrzewania drewnieją[5], są kulistawe, ożywicowane i tworzone przez 4 grube łuski (makrosporofile) równych rozmiarów, wyrastające w jednym okółku. Na każdej łusce powstaje od jednego do kilku nasion[4] (w sumie jest ich zwykle od 5 do 10). Nasiona są oskrzydlone[5].
- Nasiona
- Ciemnobrązowe do czarnych, zaopatrzone w dwa równej wielkości skrzydełka[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Wykaz gatunków[6]
- Widdringtonia nodiflora (L.) E.Powrie
- Widdringtonia schwarzii (Marloth) Mast.
- Widdringtonia wallichii Endl. ex Carrière
- Widdringtonia whytei Rendle
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
- ↑ a b Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-12-12]. (ang.).
- ↑ a b c d e f John Silba: Encyclopaedia Coniferae. Harold N. Moldenkeand, Alma L. Moldenke, 1986, s. 216-217, seria: Phytologia Memoroirs VIII.
- ↑ a b c d e Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 30. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ Widdringtonia. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-12-12]. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne: