Przejdź do zawartości

Przysadka (botanika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolorowe, pełniące rolę powabni przysadki u wilczomlecza pięknego

Przysadka (łac. bracteae, ang. bract) – w botanice liść, z którego kąta wyrasta kwiat.

U astrowatych przekształcone łuskowate przysadki występujące u podstawy kwiatów w koszyczku to plewinki. U wiechlinowatych przysadka przekształcona jest w plewkę dolną. U niektórych gatunków roślin przysadki do złudzenia nieraz imitują płatki kwiatowe, pełniąc rolę powabni dla zapylających je owadów, czy innych zwierząt. Tak jest np. u wilczomleczu nadobnego. Przysadki pełniące rolę powabni często nie są zielone, jak inne liście, lecz kolorowe.

Przysadki kokoryczy pełnej (po lewej) i pustej (po prawej) pozwalają odróżnić te dwa gatunki od siebie; w obu przypadkach przysadki mają inny kształt niż pozostałe liście rośliny.

Przysadki czasami różnią się kształtem od pozostałych liści, często są dużo mniejsze.

Występowanie, kształt i wielkość przysadek jest ważną cechą taksonomiczną przy oznaczaniu niektórych gatunków roślin.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Podkwiatek, podsadka

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  • Stanisław Tołpa, Jan Radomski: Botanika. Podręcznik dla Techników Rolniczych. Warszawa: PWRiL, 1971.