Przejdź do zawartości

Promazyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Promazyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C17H20N2S

Masa molowa

284,42 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

58-40-2

PubChem

4926

DrugBank

DB00420

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Promazynaorganiczny związek chemiczny, alifatyczna pochodna fenotiazyny, stosowana jako lek przeciwpsychotyczny.

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Wywiera znaczne działanie uspokajające, działa także przeciwwymiotnie. Promazyna jest antagonistą receptorów dopaminowych, a także jak inne neuroleptyki hamuje przewodnictwo nerwowe w układzie limbicznym i nigro-striatalnym. Wywiera słaby wpływ na układ wegetatywny i pozapiramidowy, blokuje receptory α1-adrenergiczne, receptory histaminowe H1 oraz receptory muskarynowe.

Farmakokinetyka

[edytuj | edytuj kod]

Dobre wchłanianie zarówno po podaniu doustnym, jak i domięśniowym. Promazyna jest metabolizowana w wątrobie, a nieczynne metabolity są wydalane przez nerki lub z kałem. Przenika przez łożysko i do pokarmu kobiecego.

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Zwiększa wydzielanie prolaktyny. Rzadziej niż inne neuroleptyki powoduje zaburzenia pozapiramidowe.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • psychozy wieku starczego szczególnie z pobudzeniem
  • inne psychozy (rzadko stosowana w schizofrenii)
  • objawowe leczenie nudności i wymiotów (rzadko)

Przeciwwskazania

[edytuj | edytuj kod]

Dawkowanie

[edytuj | edytuj kod]

Dorośli doustnie

  • początkowo 50–75 mg na dobę
  • dawka optymalna 300–800 mg na dobę w dawkach podzielonych
  • maksymalna dawka 1 g na dobę w dawkach podzielonych
  • leczenie podtrzymujące 50–150 mg na dobę

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Promazine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00420 [dostęp 2020-05-06] (ang.).