Przejdź do zawartości

Miranda Richardson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miranda Richardson
Ilustracja
Miranda Richardson (2010)
Imię i nazwisko

Miranda Jane Richardson

Data i miejsce urodzenia

3 marca 1958
Southport, Wielka Brytania

Zawód

aktorka

Lata aktywności

od 1978

Miranda Jane Richardson (ur. 3 marca 1958 w Southport) – angielska aktorka filmowa, telewizyjna i teatralna.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest młodszą córką Williama Alana Richardsona i Marian Georgina Townsend. Ma starszą siostrę Leslie (ur. 1949). Rozmyślała o zawodzie weterynarza. W 1975 roku ukończyła szkołę średnią dla dziewcząt w Southport, gdzie ujawniła swój talent aktorski występując w szkolnych przedstawieniach. Studiowała dramat w Bristol Old Vic Theatre School. W 1979 pełniła funkcję asystentki scenicznego menadżera w Library Theatre w Manchesterze. Dwa lata później, w 1981 roku związała się z Queens Theatre w Londynie. Na dużym ekranie po raz pierwszy wystąpiła w dramacie Niewinny (The Innocent, 1985) u boku Liama Neesona. Zebrała potem znakomite recenzje za rolę kelnerki Ruth Ellis w nocnym klubie, ostatniej kobiety w Wielkiej Brytanii skazanej na karę śmierci w biograficznym dramacie kryminalnym Mike’a Newella Taniec z nieznajomym (Dance with a Stranger, 1985) z Rupertem Everettem. Kreacja pani Victory, opiekującej się w czasie II wojny światowej młodym chłopcem w ekranizacji powieści Jamesa G. Ballarda Imperium Słońca (Empire of the Sun, 1987) w reżyserii Stevena Spielberga głęboko zapadła w pamięci widzów.

Zagrała postać królowej Elżbiety I w serialu komediowym BBC Czarna Żmija 2 (Blackadder II, 1986) z Rowanem Atkinsonem. Rola Ingrid Fleming, zdradzanej żony brytyjskiego polityka w melodramacie Skaza, 1992 u boku Jeremy’ego Ironsa i Juliette Binoche przyniosła jej nagrodę nowojorskich i londyńskich krytyków i Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA) oraz nominację do nagrody Oscara i Złotego Globu. Za kreację Rose Arbuthnot w dramacie o miłości i przemijaniu Mike’a Newella Czarowny kwiecień (Enchanted April, 1992) oraz postać amerykańskiej dziennikarki Charlie Maguire w telewizyjnym dramacie wojennym sci-fi HBO Vaterland – Tajemnica III Rzeszy (Fatherland, 1994) odebrała nagrodę Złotego Globu. Kolejnym sukcesem była postać terrorystki z IRA zaślepionej własnymi potrzebami erotycznymi w zaskakującym melodramacie Neila Jordana Gra pozorów (The Crying Game, 1993). Za rolę chorej psychicznie żony wielkiego poety angielskiego (Willem Dafoe), która swe życie zakończyła w domu wariatów w biograficznym dramacie Tom i Viv (Tom & Viv, 1994) była ponownie nominowana do nagrody Oscara i Złotego Globu. Zapamiętana została przez najmłodszych telewidzów w roli złej królowej Elspeth i okrutnej macochy tytułowej bohaterki w telewizyjnej adaptacji baśni Hallmark/ABC Królewna Śnieżka (Snow White, 2001).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]