Przejdź do zawartości

Gustaw Piotrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustaw Piotrowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1833
Tarnów

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1884
Kraków

profesor nauk medycznych
Specjalność: fizjologia i mikroskopia
Doktorat

1857
Uniwersytet Wiedeński

Profesura

1860

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek rzeczywisty

Dziekan
Uczelnia

Wydział Lekarski UJ

Rektor UJ

Gustaw Piotrowski (ur. 1 marca 1833 w Tarnowie, zm. 31 grudnia 1884 w Krakowie) – polski fizjolog. Czynny członek Akademii Umiejętności w Krakowie, profesor fizjologii i mikroskopii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1873–1874 rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, poseł - wirylista na III kadencji Sejmu Krajowego Galicji[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława, adwokata w Tarnowie i właściciela majątku Chojnik i Alojzyi Cerasamow. Uczył się w gimnazjach w Wiedniu, maturę zdał w 1851 w gimnazjum w Tarnowie. W latach 1851–1856 studiował na Wydziale Lekarskim w Wiedniu. Po zdaniu pierwszego egzaminu lekarskiego zostaje asystentem profesora fizjologii Czermaka na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1857 roku otrzymuje dyplom doktora medycyny. Studia uzupełniające w latach 1858-1859 odbył w Heidelbergu. W 1859 roku mianowany zastępcą profesora fizjologii i mikroskopii na UJ, a w 1860 profesorem zwyczajnym. W latach 1864–1866, 1868-1869, 1870-1871, 1876-1878, 1880-1881 oraz 1883-1884 ośmiokrotnie był wybierany dziekanem Wydziału Lekarskiego UJ. W latach 1870–1873 był posłem do Rady Państwa w Wiedniu oraz członkiem Towarzystwa Lekarskiego w Krakowie oraz prezesem krajowej komisji egzaminacyjnej lekarskiej.[2]

W 1865 opracował pierwszy pełny polski podręcznik czynności trawiennych i substancji odżywczych organizmu w warunkach prawidłowych – Fizjologia ludzka w zarysie. W roku 1857 opublikował opis reakcji biuretowej[3], która od jego nazwiska nazywana bywa „reakcją Piotrowskiego” lub „odczynem Piotrowskiego”[4][5].

Był ojcem czterech synów: Stanisława, Karola - adwokata i lekarzy Gustawa i Edwarda. Zmarł po długich i ciężkich cierpieniach[6] Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w pasie 2[1].

Grób prof. Gustawa Piotrowskiego st. na cmentarzu Rakowickim

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Karolina Grodziska-Ożóg, Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803–1939), wyd. II, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987, s. 108
  2. Stanisław Marian Brzozowski Gustaw Piotrowski w; Polski Słownik Biograficzny tom XXVI wyd. 1981
  3. Dr. G. von Piotrowski. Eine neue Reaction auf Eiweisskörper und ihre näheren Abkömmlinge. „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 24, s. 335-337, 1857. 
  4. Maciej Iłowiecki: Dzieje nauki polskiej. Warszawa: Interpress, 1981. ISBN 83-223-1876-6.
  5. Charles William Hale: Domestic Science. Cambridge: Cambridge University Press, 1915, s. 229, seria: Cambridge technical series.
  6. † Gustaw Piotrowski. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 1 ze stycznia 1885. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]