Przejdź do zawartości

Alberth Elis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alberth Elis
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Alberth Josué Elis Martínez

Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1996
San Pedro Sula

Wzrost

185 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Bordeaux

Numer w klubie

17

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2013–2016 Olimpia 62 (25)
2016–2017 Monterrey 5 (0)
2017 Houston Dynamo (wyp.) 30 (11)
2018–2020 Houston Dynamo 62 (24)
2020–2022 Boavista 31 (8)
2021–2022 Bordeaux (wyp.) 20 (9)
2022– Bordeaux 23 (3)
2023 Brest (wyp.) 10 (0)
W sumie: 243 (80)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012–2013  Honduras U-17 11 (5)
2015  Honduras U-20 8 (4)
2014–2016  Honduras U-23 15 (7)
2014–  Honduras 62 (13)
W sumie: 96 (29)
  1. Aktualne na: 11 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 11 listopada 2023.

Alberth Josué „Pantera” Elis Martínez (ur. 12 lutego 1996 w San Pedro Sula) – honduraski piłkarz występujący na pozycji skrzydłowego lub napastnika, reprezentant Hondurasu, od 2023 roku zawodnik francuskiego Bordeaux.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Elis jest wychowankiem największego i najbardziej utytułowanego klubu w Hondurasie – CD Olimpia ze stołecznej Tegucigalpy. Do pierwszej drużyny został włączony w wieku siedemnastu lat przez szkoleniowca Juana Carlosa Espinozę i w Liga Nacional de Fútbol Profesional zadebiutował 1 września 2013 w wygranych 2:1 derbach z Motaguą. W wiosennym sezonie Clausura 2014 wywalczył z Olimpią tytuł mistrza Hondurasu, zaś premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 24 sierpnia 2014 w wygranej 4:0 konfrontacji z Marathónem. Podczas rozgrywek Clausura 2015 ponownie zdobył mistrzostwo kraju, lecz przez pierwsze dwa lata w Olimpii pełnił głównie rolę rezerwowego dla etatowych reprezentantów kraju – Rogera Rojasa, Anthony'ego Lozano i Romella Quioto.

Dopiero w sierpniu 2015 trener Héctor Vargas zdecydował się postawić na dziewiętnastoletniego napastnika, który szybko stał się czołowym strzelcem i graczem ligi. W 2015 roku sięgnął z Olimpią po puchar Hondurasu – Copa de Honduras, zaś w sezonie Clausura 2016 po raz trzeci wywalczył tytuł mistrzowski, a sam z czternastoma golami na koncie został królem strzelców ligi. Równolegle brał również udział w Lidze Mistrzów CONCACAF; został wybrany najlepszym młodym piłkarzem edycji 2015/2016 tych rozgrywek (w czterech spotkaniach strzelił dwa gole). Ogółem w Olimpii spędził obfite w sukcesy trzy lata.

W sierpniu 2016 Elis za sumę dwóch milionów dolarów przeszedł do meksykańskiego CF Monterrey, podpisując z nim czteroletnią umowę. Został tym samym pierwszym Honduraninem w historii klubu. W tamtejszej Liga MX zadebiutował 10 września 2016 w zremisowanym 0:0 meczu z Tijuaną.

W 2017 roku został wypożyczony do Houston Dynamo z MLS. 4 marca zadebiutował w lidze przeciwko Seattle Sounders. Pierwszą bramkę zdobył w starciu z Columbus Crew. Po sezonie został przez klub wykupiony.[1] W 2018 roku wziął udział w meczu gwiazd MLS.

21 września 2020 przeniósł się do Boavista FC[2]. W klubie zadebiutował 26 września przeciwko FC Porto. 2 listopada w meczu z Benficą zdobył pierwszą bramkę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2013 Elis został powołany przez trenera José Valladaresa do reprezezentacji Hondurasu U-17 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-17. Uprzednio występował w udanych kwalifikacjach do tych rozgrywek, podczas których wpisał się na listę strzelców w spotkaniach z Salwadorem (5:2) i trzykrotnie z Kostaryką (3:0). Podczas właściwego turnieju rozegrał natomiast trzy spotkania z pięciu możliwych (wszystkie w wyjściowym składzie) i strzelił bramkę w ćwierćfinale z USA (3:1), zaś jego kadra odpadła z imprezy w półfinale, ulegając późniejszemu triumfatorowi – Meksykowi (1:3) i zajęła ostatecznie czwarte miejsce. Sześć miesięcy później znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-17 w ZEA, gdzie miał pewne miejsce w linii ataku i wystąpił w czterech z pięciu meczów (we wszystkich od pierwszej minuty), a Honduranie zakończyli wówczas swój udział w juniorskim mundialu na ćwierćfinałowej porażce ze Szwecją (1:2).

W styczniu 2015 Elis, w barwach reprezentacji Hondurasu U-20 prowadzonej przez Jorge Jiméneza, wziął udział w Mistrzostwach Ameryki Północnej U-20. Na jamajskich boiskach rozegrał wszystkie sześć meczów (pięć w pierwszym składzie) i zdobył cztery gole – w fazie grupowej z Salwadorem (2:2), Kubą (3:0) oraz Haiti (3:2), a także w barażu z Gwatemalą (2:1). Zajął tym samym drugie miejsce w klasyfikacji strzelców, a jego zespół uplasował się na trzeciej lokacie. Po upływie pięciu miesięcy został powołany na Mistrzostwa Świata U-20 w Nowej Zelandii, gdzie zagrał w dwóch z trzech spotkań (w obydwóch w pierwszej jedenastce), zaś Honduranie odpadli z rozgrywek już w fazie grupowej.

W listopadzie 2014 Elis znalazł się w ogłoszonym przez Jiméneza składzie olimpijskiej reprezentacji Hondurasu U-23 na Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów w Veracruz. Rozegrał tam dwie z pięciu konfrontacji (obydwie w wyjściowym składzie), odpadając z kadrą w półfinale po porażce z Wenezuelą (0:1) i zajmując ostatecznie czwarte miejsce. W październiku 2015 wziął udział w turnieju eliminacyjnym do Igrzysk Olimpijskich – dwa miesiące wcześniej w fazie przedwstępnej tych rozgrywek strzelił gola Belize (5:0) – podczas którego wystąpił we wszystkich pięciu meczach w pierwszym składzie, wbijając cztery bramki – w fazie grupowej Kostaryce (2:0) i Meksykowi (1:2) oraz dwukrotnie w półfinale USA (2:0). Dzięki temu (ex aequo z Jerome Kiesewetterem) został królem strzelców tej imprezy, znalazł się w najlepszej jedenastce turnieju, a honduraska drużyna uległa dopiero w finale Meksykowi (0:2). W sierpniu 2016 został powołany przez selekcjonera Jorge Luisa Pinto na Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro. Tam rozegrał na prawej pomocy wszystkie sześć meczów w wyjściowej jedenastce i dwukrotnie wpisał się na listę strzelców – w grupowym pojedynku z Portugalią (1:2) i w ćwierćfinale z Koreą Płd. (1:0). Honduranie odpadli z męskiego turnieju piłkarskiego dopiero w półfinale, po wysokiej porażce z gospodarzem i późniejszym złotym medalistą – Brazylią (0:6) i zajęli ostatecznie czwarte miejsce.

W seniorskiej reprezentacji Hondurasu Elis zadebiutował za kadencji selekcjonera Hernána Medforda, 9 października 2014 w przegranym 0:2 meczu towarzyskim z Meksykiem. Premierowe gole w pierwszej kadrze strzelił natomiast 16 grudnia 2015 w wygranym 2:0 sparingu z Kubą, dwukrotnie wpisując się na listę strzelców.

Statystyki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Olimpia 2013–2014 Honduras Liga Nacional 9 0 9 0
2014–2015 Honduras 18 6 3 1 LMC 6 1 27 8
2015–2016 Honduras 35 19 2 1 LMC 4 2 41 22
Monterrey 2016–2017 Meksyk Liga MX 0 0 LMC 0 0 0 0
Ogółem
Honduras 62 25 5 2 LMC 10 3 77 30
Meksyk 0 0 LMC 0 0 0 0
Ogółem 62 25 5 2 LMC 10 3 77 29

Legenda:

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Kraj Rok Towarzysko Eliminacje Turnieje Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Honduras Honduras 2014 4 0 4 0
Honduras 2015 1 2 1 2
Honduras 2016 4 0 4 1 8 1
Ogółem 8 2 4 1 13 3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Corey Roepken, Dynamo acquire Alberth Elis on permanent transfer [online], Chron, 13 grudnia 2017 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  2. Houston Dynamo transfer Alberth Elis to Boavista FC in Portugal [online].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]