bogen

Niet te verwarren met: Bogen

• Geluid:  bogen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈboɣə(n)/

• bo·gen

• In de betekenis van ‘pochen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1477 ^[1]

bogen

1. inergatief ~ op: erkenning opeisen voor iets

   • Hij boogde op zijn aanzienlijke kennis van zaken. 

• begon

bogen

1. meervoud verleden tijd van buigen
   

   • Wij bogen. 
     
   • Jullie bogen. 
     
   • Zij bogen. 

   ▸ Naast hem bogen vier medewerkers van het hotel zich beurtelings over twee levenloze kinderen.^[2]

de bogen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord boog

• Het woord bogen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bogen" herkend door:

• bo·gen

bogen, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van bog