Naar inhoud springen

-e-

Uit WikiWoordenboek
Huidig
bestand
820
  • -e·-

-e-

  1. een affix zonder eigen betekenis dat tussen twee delen van een samenstelling geplaatst wordt. Hierdoor worden de twee delen van een woord op toepasselijke wijze met elkaar verbonden
    • Koningin + dag → koninginnedag. 
  2. idem tussen een naamwoord en een achtervoegsel
    • Acht + -loos → achteloos. 
Dit affix wordt tussenklank of tussenletter genoemd, zelden tussen-e,[1][2][3] of interfix[4].
  1. -en-


Huidig
bestand
1

-e-

  1. -e-
    «bach + e + lîn → bächelîn (met umlaut 'ä'»
    beekje


Huidig
bestand
271

-e-

  1. -e-
    «last + bil → lastebil»
    vrachtauto, vrachtwagen


Huidig
bestand
137

-e-

  1. -e-
    «last + bil → lastebil»
    vrachtauto, vrachtwagen