Naar inhoud springen

Atrypa

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Atrypa
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Midden-Siluur tot Vroeg-Carboon
Atrypa
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dierenrijk)
Onderrijk:Metazoa
Stam:Brachiopoda (Armpotigen)
Klasse:Rhynchonellata
Orde:Atrypida
Onderorde:Atrypidina
Familie:Atrypidae
Onderfamilie:Atrypinae
Geslacht
Atrypa
Dalman, 1828
Soorten
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Atrypa op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Atrypa[1] is een geslacht van uitgestorven brachiopoden, dat voorkwam van het Midden-Siluur tot het Vroeg-Carboon.

Deze 2,5 tot 3,5 centimeter lange brachiopode kenmerkt zich door de bolle armklep, die een brede, lage plooi bevatte. De licht indalende steelklep vertoont een onopvallende inwaarts gebogen wervel. De commissuur (raaklijn waarlangs de kleppen op elkaar vallen) van de kleppen vertoont dikwijls een lichte curve in de richting van de armklep. De oppervlaktesculptuur op beide kleppen is samengesteld uit vele smalle, afgeronde costae en de opzichtige concentrische groeilijnen vormden dikwijls kragen. Dit geslacht leefde in ondiepe wateren op zacht substraat.

Atrypa was kosmopolitisch en kwam voor van het late Onder-Siluur (Telychien) tot het vroege Boven-Devoon (Frasnien). Andere bronnen vergroten het bereik van het Boven-Ordovicium tot het Carboon, ongeveer van 449 tot 336 miljoen jaar geleden. Een voorgestelde nieuwe soort, A. harrisi, werd gevonden in de trilobietrijke Floresta-formatie in Boyacá, Colombia.

Opnieuw toegewezen soorten

[bewerken | brontekst bewerken]

Organische inhoud van Atrypa-fossielen

[bewerken | brontekst bewerken]

In sommige fossiele materialen kunnen organische verbindingen worden bewaard. Alleen de meer stabiele aminozuren worden meestal bewaard in zeer oude fossielen. In exemplaren van Atrypa reticularis uit de Wenlock Shales (Onder-Siluur) is alanine, glycine, glutaminezuur, leucine, isoleucine, proline, valine en asparaginezuur gevonden.