Knief
Een knief of mes is een skoarp vuurwoarp met nen haandgreep en een sniejblad ('n kleenk). Een knief is een gerei wa'j gebroekt um te snieden of stekken. De euldste kniewe zint 2,5 miljoen joar oold. Biej völle volker hangt der nen hoop tradities, eare en geleufspraktijken an et knief.
Woordherkomst
[bewark | bronkode bewarken]Der wördt wal es edacht at knief de euldere vörm van mes is, mer ze bestoat in et Tweants nöast mekoar. Al slöt et woord knief rechtevoord vuural op een knipmes. Etymologisch zint de wöörde kni(e)p en knief ook verwant. Et Oldsaksisch had al et woord mezas, woeras et Nedersaksische woord mes oet ontstoan is.
Geskiedenisse
[bewark | bronkode bewarken]De eerste kniewe warren skoarp esleppene stukken steen. Vuural de härdere soorten steen as obsidiaan of veursteen wörden völle gebroekt. In et Paleolitisch tiedperk maken de Homo habilis kniewe ook oet bievuurbeeld been of hoolt, mer van disse vergankelike materialen is weinig oaverebleven. 5000 joar terugge, do as de leu wat mear verstand kregen van metaalmaken, wörden de kniewe van kopper, broons, iezer en oetendelik stoal. De eerste metalene kniewe warren tweeziedige dolken, dee't op de vrogere veursteenkniewe leken. De eerste eankelziedige kniewe kömmen pas in Europa halverweage et bronzene tiedperk. 'n Enkelziedigen dolk was neet mear neudig, dee warren ja toch al oetegröaid töt et zweard.
Kniewe van noe maakt ze van allerhande dubbelmetalen en allooien, zo as karbonfiber, keramiek en titanium. Messenmakers en -gadderaars köant zik hele dage vermaken met oetdokteren van nieje metaalallooien. In Amerika he'j zelfs ne woapensmidverenige: de American Bladesmith Society.