Naar inhoud springen

grond

Van Wiktionary

Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

grond g /ɣrɔnt ~ ɣrʊnt/

  1. gróndj
Zagswies
  • slechte, onvruchtbare grond: remmel

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: grond gronden
dim.: grondje grondjes