Jump to content

substituo

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /subsˈtituoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: subs·ti·tu·ō — morphologica: sub-stitu-o

Notatio

[+/-]
Latine: sub + statuō

Verbum transitivum

[+/-]

substĭtŭ|ō, -ere, -ī, substĭtūtum

  1. Subtus statuere.
  2. In locum alterius ponere.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
substitu- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. substituō substituam   substituēbam substituerem substituam  
II. sing. substituis substituās substitue! substituēbās substituerēs substituēs substituitō!
III. sing. substituit substituat   substituēbat substitueret substituet substituitō!
I. plur. substituimus substituāmus   substituēbāmus substituerēmus substituēmus  
II. plur. substituitis substituātis substituite! substituēbātis substituerētis substituētis substituitōte!
III. plur. substituunt substituant   substituēbant substituerent substituent substituuntō!
Thema Vox passiva
substitu- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. substituor substituar   substituēbar substituerer substituar  
II. sing. substitueris substituāris substituere! substituēbāris substituerēris substituēris substituitor!
III. sing. substituitur substituātur   substituēbātur substituerētur substituētur substituitor!
I. plur. substituimur substituāmur   substituēbāmur substituerēmur substituēmur  
II. plur. substituiminī substituāminī substituiminī! substituēbāminī substituerēminī substituēminī
III. plur. substituuntur substituantur   substituēbantur substituerentur substituentur substituuntor!
Thema Vox activa
substitu- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. substituī substituerim substitueram substituissem substituerō
II. sing. substituistī substitueris substituerās substituissēs substitueris
III. sing. substituit substituerit substituerat substituisset substituerit
I. plur. substituimus substituerimus substituerāmus substituissēmus substituerimus
II. plur. substituistis substitueritis substituerātis substituissētis substitueritis
III. plur. substituērunt substituerint substituerant substituissent substituerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
substituere substituisse substitūtūrum,
-am, -um esse
substituēns   substitūtūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
substituī substitūtum,
-am, -um esse
substitūtum īrī   substitūtus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
substituendī substituendus, -a, -um substitūtum substitūtū

Dictiones collatae

[+/-]

Composita

Synonyma

  1. suppōnō, suppōnere

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]