Jump to content

Olympia (certamina)

Haec pagina est honorata.
Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Vexillum Olympicum

Olympia sunt ludi aestate et hieme inter gentes totius orbis terrarum habiti, in quibus aliquot milia athletarum variorum certaminum generibus inter sese contendunt. Olympia hodierna alternis annis fiunt, cum Olympia aestiva et hiberna in vicem altera alteris succedant. Itaque aestiva et hiemalia Olympia quarto quoque anno utraque fiunt. Olympia antiqua, Olympiae in montibus Graecis saeculo octavo a.C.n. orta, usque ad saeculum quintum p.C.n. habebantur. Anno 1894, Petrus de Coubertin Baro Consilium Olympicum internationale (COI) condidit, quod mox moderatrix Motus Olympici consociatio facta est, cuius conformatio actionesque Charta Olympica definiuntur. Motus Olympicus ex foederationibus athleticis inter gentes et consiliis Olympicis nationum consistit. Insuper homines sunt, qui urbem hospitem ludo cuique faciendo deligant.

Saeculis vicensimo et uno et vicensimo, ludi Olympici mutati sunt aliquibus renovationibus, quae ludis certaminum copiam et varietatem addiderunt, exempli gratia

Petrus de Coubertin, conditor Olympiorum hodiernorum.

Aliae quoque his temporibus mutatae sunt rerum condiciones, simul et oeconomicae et politicae et technologicae, ad quas COI sua consilia accommodare debuit. Itaque non solum voluptuariis athletis, ut voluerat Coubertin, sed etiam professionalibus licet ludis interesse. Publicae communicationis instrumentis magis magisque proficientibus et praevalentibus, factum est, ut etiam ludi Olympici commerciandi spem inicerent mercatoribus horumque consociationibus. Ludi annorum 1916 et 1940 et 1944 revocati sunt propter bella mundana. Etiam magnae repudiationes sive boicotizationes(en) bello frigido adlatae numerum athletarum participum diminuerunt anno 1980 (Moscuae) et 1984 (Angelopoli).

Si plus cognoscere vis, vide etiam Olympia antiqua.
Stadium Olympiae.

Graeci ab ultima antiquitate ludos sollemnes ad honorem deorum heroumque instituerant. Quaterni erant hi ludi: Pythii, Isthmii, Nemei, Olympici. Olympiorum ludicrum ab omnibus Graeciae populis et civitatibus concelebratum est. Hoc in ludicro, praemia cursoribus, athletis, equorum, et quadrigarum cursibus fuerunt proposita; nec deerant musicae et poeticae certamina inter discipulos Musarum. Victores, in publico Graeciae conventu laureati, redierunt triumphantes in patriam, quorum nomina in marmoribus publicis incisa erant, et carminibus laudata. Vivit adhuc memoria victorum, quos celeberrime cecinit Pindarus, poeta Thebanus, princeps lyricorum Graecorum. Ab anno 776 a.C.n. usque ad annum 393 p.C.n. quoque quinto anno in sacro luco Olympiae regionis Elidis celebrabantur.

Origines Olympiorum novorum

[recensere | fontem recensere]

Rebus novis Francicis nuper gestis "Olympia Rei Publicae" (Olympiade de la République) anno 1796 coepta sunt et quotannis usque ad 1798 peracta in Campo Martio Lutetiano. Systema mensurarum metricum, nuper iussu gubernii republicani adhibitum, in ludos athleticos ibi primum anno 1798 introductum est.

Partitura Hymni Olympici, a Spiro Samaras compositi, anno 1896 editi

In Graecia, quidam ludi nomine Olympiorum Zappeanorum anno 1859 celebrati sunt, suadente Panagiota Sutso poeta, Euangele Zappa philanthropo praesertim adiuvante, mercatore e stirpe Graeco ortus divitissimus, qui pecuniam ad antiquum Stadium Panathenaicum reficiendum prope Athenas praebuit. Olympia rursus annis 1870 et 1875 Athenis peracta sunt. Eisdem fere annis Olympia in Anglia celebrabantur, anno 1850 (et annuatim usque hodie) ad oppidum Much Wenlock Salopiensis comitatus, etiam inter annos 1862 et 1867 Liverpolii. Semel anno 1866 Olympia Nationalia iuxta Londinium ad Palatium Crystallinum gesta sunt, suadente imprimis Gulielmo Penny Brookes, qui iam ludos Salopienses incipere curaverat Consociationemque Olympicam Nationalem condiderat.

Quae Zappas in Graecia, Brookes in Anglia coeperunt, Petrus de Coubertin perficere conatus est, qui, a Zappa inspiratus et a Brookes adiutus anno 1894 Consilium Olympicum internationale constituit, cuius primus praeses fuit Demetrius Bicelas Graecus. Coubertin a secretis meruit, sed ab anno 1896 usque ad 1925 ipse praeses fuit. Consilii sodales Olympia non inter nationes sed inter gentes praeparabant, quae primum anno 1896 Athenis in stadio Panathenaico celebrata sunt; quod stadium, olim a Zappa restauratum, nunc rursus munificentia Georgii Averoff renovatum est.

Die 6 Aprilis 1896, ludi instaurati sunt, inter 40 000 et 70 000 hominum in stadio spectantibus. Princeps Constantinus patrem regem Georgium adlocutus est, qui respondens ludos inauguravit.[1] Hymnus Olympicus, cuius musicam Spirus Samaras, verba Costis Palamas scripserant, hoc die primum cantatus est. Primum certamen fuit cursus centum metrorum. Rex, regina, praeses, aut alius summus magistratus civitatis ludos usque ad tempus nostrum inaugurat, ut fecit Londinii Elisabetha, regina Britannica, die 27 Iulii 2012.

Olympia nova

[recensere | fontem recensere]

Elogium ludorum est: Citius, altius, fortius.

Index novorum Olympiorum

[recensere | fontem recensere]
  Olympia Aestiva Olympia Hiemalia
Annus Ludus Urbs Civitas Ludus Urbs Civitas
1896 I Athenae Graecia
1900 II Lutetia Parisiorum Francogallia
1904 III Urbs Sancti Ludovici Missuriae Civitates Foederatae Americae
1906 IV[2] Athenae Graecia
1908 IV Londinium Britanniarum Regnum
1912 V Holmia Suecia
1916 VI Berolinum[3] Germania
1920 VII Antverpia Belgia
1924 VIII Lutetia Parisiorum II Francogallia II I Campus Munitus Francia
1928 IX Amstelodamum Batavia II Sanctus Mauritius Helvetia
1932 X Angelopolis Civitates Foederatae Americae II III Lacus Placidus civitatis Novi Eboraci Civitates Foederatae Americae
1936 XI Berolinum Germania IV Garmiscum et Parthanum(de) Germania
1940 XII Helsingia[4] Finnia (V) Garmiscum et Parthanum(de)[4] Germania
1944 XIII Londinium[4] Britanniarum Regnum (V) Cortina Ampecanorum[4] Italia
1948 XIV Londinium II Britanniarum Regnum II V Sanctus Mauritius II Helvetia II
1952 XV Helsingia Finnia VI Asloa Norvegia
1956 XVI Melburnia[5] Australia VII Cortina Ampecanorum Italia
1960 XVII Roma Italia VIII Erythroderma Vallis Californiae Civitates Foederatae Americae II
1964 XVIII Tokium Iaponia IX Pons Aeni Austria
1968 XIX Mexicopolis[6] Mexicum X Gratianopolis Francia II
1972 XX Monacum[7] Germania II XI Sapporia Iaponia
1976 XXI Mons Regius[8] Canadia XII Pons Aeni II[9] Austria II
1980 XXII Moscua[10] Russia XIII Lacus Placidus II[11] Civitates Foederatae Americae III
1984 XXIII Angelopolis II[12] Civitates Foederatae Americae III XIV Seraium[13] Austroslavia
1988 XXIV Seulum Respublica Coreana XV Calgaria[14] Canadia I
1992 XXV Barcinona Hispania XVI Oblimum[15] Francia III
1994 XVII Monsculus Petrae Norvegia
1996 XXVI Atlanta Civitates Foederatae Americae IV
1998 XVIII Naganum Iaponia II
2000 XXVII Sydneium Australia II
2002 XIX Salsilacopolis I Civitates Foederatae Americae IV
2004 XXVIII Athenae II Graecia II
2006 XX Taurinum Italia II
2008 XXIX Pechinum[16] Respublica Populi Sinarum
2010 XXI Vancuverium Canadia II
2012 XXX Londinium III Britanniarum Regnum III
2014 XXII Sotzium Russia
2016 XXXI Flumen Ianuarii Brasilia
2018 XXIII Pieontzanicum Respublica Coreana
2020 XXXII Tokium II Iaponia II
2022 XXIV Pechinum Respublica Populi Sinarum
2024 XXXIII Lutetia Parisiorum III Francogallia III
2026 XXV Mediolanum-Cortina Ampecanorum Italia III
2028 XXXIV Angelopolis III Civitates Foederatae Americae V
2030 XXVI Alpes Francogallica Francogallia IV
2032 XXXV Brisbana Australia III
2034 XXVII Salsilacopolis-Utaea II Civitates Foederatae Americae V

Nexus interni

  1. Descriptio apud Young (1996), p. 143-145.
  2. Ludi extra seriem celebrati
  3. Ludi ob primum bellum mundanum abrogati
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 Ludi ob secundum bellum mundanum abrogati
  5. Ludi equestres Holmiae in Suecia peracti sunt
  6. Ludi Paralympici Telavivi Israelis peracti sunt.
  7. Ludi Paralympici Heidelbergae peracti sunt
  8. Ludi Paralympici Toronti peracti sunt
  9. Ludi Paralympici apud Örnsköldsvik Sueciae peracti sunt
  10. Ludi Paralympici Arnhemii Nederlandiae peracti sunt
  11. Ludi Paralympici apud Geilo Norvegiae peracti sunt
  12. Ludi Paralympici partim ad Stoke Mandeville Angliae, partim in urbe Novo Eboraco peracti sunt
  13. Ludi Paralympici ad Pontem Aeni Austriae peracti sunt
  14. Ludi Paralympici ad Pontem Aeni Austriae peracti sunt
  15. Ludi Paralympici partem Albertvillae, partim ad Tignes peracti sunt
  16. Ludi equestres Hongcongi peracti sunt

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Boniface, Pascal. 2012. JO? Politiques. Lutetiae: Gawsewitch. ISBN 9782350133461.
  • Dromgoole, Erin A. 2005. "For the honors of the cinderpath": the Women's Olympic Games and the struggle for control of women's competitive sport, 1890-1929. Thesis, Universitas Tuftensis, M.A. (historiae). OCLC 190835308.
  • Goff, Barbara, et Michael Simpson. 2011. Thinking the Olympics: The Classical Tradition and the Modern Games. Londinii: Bristol Classical Press. ISBN 9780715639306.
  • Gold, John R., et Margaret Gold, edd. 2011. Olympic Cities: City Agendas, Planning and the World's Games, 1896-2016. Londinii: Routledge. ISBN 9780415486576.
  • Kitroeff, Alexander. 2004. Wrestling with the Ancients: Modern Greek Identity and the Olympics. Novi Eboraci: Greekworks.com. ISBN 0974766003.
  • Leder, Jane, et Siobhan Drummond et Elizabeth Rathburn, edd. 1996. Grace and Glory: A Century of Women in the Olympics. Vasingtoniae: Multi-Media Partners, Ltd. ISBN 1572431164.
  • Miller, David. 2003. Athens to Athens: The Official History of the Olympic Games and the IOC, 1894-2004. Edinburgi: Mainstream. ISBN 1840185872.
  • Miller, David. 2008. The Official History of the Olympic Games and the IOC, 1894-2008: Athens to Beijing. Edinburgi: Mainstream. ISBN 9781845961596.
  • Ruggiero, Bartolomeo. 2012. Racconti olimpionici: da Monaco 1972 a Pechino 2008: dieci olimpiadi attraverso le testimonianze di chi le ha vinte. Florentiae: M. Pagliai. ISBN 9788856401813.
  • Schaus, Gerald P., et Steven R. Wenn, edd. 2007. Onward to the Olympics: Historical Perspectives on the Olympic Games. Waterloo: Wilfred Laurier University Press. ISBN 978-0-88920-505-5.
  • Sugier, Annie. 2012. Femmes voilées aux jeux Olympiques. Waterloo: Jourdain. ISBN 9782874661969.
  • Young, David C. 1984. The Olympic Myth of Greek Amateur Athletics. Sicagi: Ares Publishers. ISBN 0-89005-523-8.
  • Young, David C. 1996. The Modern Olympics: A Struggle for Revival. Baltimorae: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-5374-5.

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Vicicitatio habet citationes quae ad Olympia spectant.
Vicimedia Communia plura habent quae ad Olympia spectant.
Signum
Olympia Aestiva
(Stadia)

1896 · 1900 · 1904 · 1906 · 1908 · 1912 · (1916) · 1920 · 1924 · 1928 · 1932 · 1936 · (1940) · (1944) · 1948 · 1952 · 1956 · 1960 · 1964 · 1968 · 1972 · 1976 · 1980 · 1984 · 1988 · 1992 · 1996 · 2000 · 2004 · 2008 · 2012 · 2016 · 2020

Olympia Hiemalia
(Stadia)

1924 · 1928 · 1932 · 1936 · (1940) · (1944) · 1948 · 1952 · 1956 · 1960 · 1964 · 1968 · 1972 · 1976 · 1980 · 1984 · 1988 · 1992 · 1994 · 1998 · 2002 · 2006 · 2010 · 2014 · 2018 · 2022