do Galizionario, dicionario galego na Internet.
quenlla1
- Etimoloxía: do latín canicula, diminutivo de canis, co significado de tiburón de pequeno tamaño.
- Pronuncia: [ˈkɛn.ʎɐ] (AFI)
Substantivo masculino
quenlla (sg: quenlla; pl: quenllas)
- (Ictioloxía) Tiburón peláxico, que se distribúe por todos os océanos e mares do mundo. É de cor azul escura no dorso, cos costados de cor azul máis viva e branca na rexión ventral. Ten unha lonxitude media de 2,5 m (máximo, 4 m nas femias), cun peso medio de 80 kg. Pertence á orde dos carcarriniformes (Carcharhiniformes), familia dos carcarrínidos (Carcharhinidae).
- (Ictioloxía) Por extensión, un dos nomes dos tiburóns, en xeral.
Traducións
(1) Prionace glauca
|
|
- Francés: requin bleu (fr), peau bleue (fr).
- Galés: morgi glas (cy).
- Grego: γλαυκοκαρχαρίας (el).
- Húngaro: kékcápa (hu).
- Inglés: blue shark (en).
- Irlandés: siorc gorm (ga).
- Islandés: bláháfur (is).
- Italiano: verdesca (it), squalo azzurro (it).
- Lituano: melsvasis ryklys (lt).
- Macedonio: сина ајкула (mk).
- Neerlandés: blauwe haai (nl).
- Noruegués: blåhai (no).
- Polaco: żarłacz błękitny (pl), rekin błękitny (pl).
- Portugués: tubarão-azul (pt), tintureira (pt), guelha (pt), cação-azul (pt), bico-doce (pt), focinhudo (pt), mole-mole (pt), tubarão-de-focinho (pt).
- Romanés: rechin albastru (ro).
- Ruso: синяя акула (ru).
- Sardo: canisca (sc).
- Serbio: модруљ (sr) / modrulj (sr).
- Sueco: blåhaj (sv).
- Turco: pamuk balığı (tr).
- Ucraíno: акула блакитна (uk).
- Vietnamita: cá mập xanh (vi).
|
(2) Calquera especie de tiburón
Referencias
- Fernández Rei, Francisco (2006). No mar todo se move: áreas léxicas na nomenclatura da fauna marítima da Gallaecia (Lingua e territorio). pp. 387-460. Instituto da Lingua Galega.
quenlla2
- Pronuncia: [ˈkɛn.ʎɐ] (AFI)
Substantivo masculino
quenlla (sg: quenlla; pl: quenllas)
- Rego que se fai nun terreo para conducir auga.
- Nun muíño, canle por onde vai caendo o gran á moa desde a moega.
- Estreito val entre montañas utilizado normalmente como lugar de paso.