Przejdź do zawartości

Teliana Pereira

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teliana Pereira
Ilustracja
Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1988
Santana do Ipanema

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

2020

Trener

Alexandre Zornig

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA, 22 ITF

Najwyżej w rankingu

43 (19 października 2015)

Australian Open

1R (2014, 2016)

Roland Garros

2R (2014–2016)

Wimbledon

1R (2014–2016)

US Open

1R (2014–2016)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

117 (16 września 2013)

Australian Open

1R (2014, 2016)

Wimbledon

2Q (2013)

US Open

1R (2015)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Brazylia
Igrzyska panamerykańskie
brąz Rio de Janeiro 2007 gra podwójna
Igrzyska Ameryki Południowej
złoto Buenos Aires 2006 gra pojedyncza
złoto Buenos Aires 2006 gra podwójna

Teliana Pereira (ur. 20 lipca 1988 w Santana do Ipanema) – brazylijska tenisistka, reprezentantka kraju w Puchar Federacji oraz na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro[1]. Zwyciężczyni dwóch turniejów WTA w grze pojedynczej. W przeciągu swojej kariery najwyżej zajmowała 43. pozycję w światowym zestawieniu. Jest trzecią zawodniczką z Brazylii, po Marii Bueno i Niege Dias, która zdobyła tytuł głównego cyklu w Erze Open[2].

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Pereira sukcesy odnosiła głównie w rozgrywkach rangi ITF. Swój debiut w zawodowym tenisie odnotowała w lipcu 2003 roku na niewielkim turnieju w Campos do Jordao, gdzie wystąpiła dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów. Wygrała tam pierwszy mecz, pokonując rodaczkę Marcelę Evangelistę, a przegrała w drugiej rundzie z Portugalką Fredericą Piedade. W 2004 roku grała w podobnych turniejach, a jej największymi osiągnięciami z tego roku były dwa półfinały, oba przegrane z Joaną Cortez. W 2006 roku wygrała swoje pierwsze w karierze turnieje i to zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Pierwszy singlowy turniej wygrała w Tucumán, pokonując w finale rodaczkę Vivian Segnini, a deblowy, wraz z Yaniną Wickmayer, w Itajai. W sumie w cyklu ITF wygrała dwadzieścia dwa turnieje w grze pojedynczej i dziesięć w grze podwójnej.

W czerwcu 2008 roku zagrała w kwalifikacjach do wielkoszlemowego Wimbledonu, ale już w pierwszej rundzie została pokonana przez Youlię Fedossovą. Był to jej pierwszy kontakt z rozgrywkami cyklu WTA. Wielokrotnie natomiast reprezentowała swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji. Łącznie odniosła 26 zwycięstw dla reprezentacji.

W lutym 2013 razem z Florencią Molinero osiągnęły finał zawodów deblowych kategorii WTA 125K series w Cali, w którym uległy parze Catalina CastañoMariana Duque Mariño 6:3, 1:6, 5–10. W tym samym miesiącu Brazylijka awansowała do półfinału w turnieju w Bogocie. Po przejściu kwalifikacji, w turnieju głównym wygrała z Yvonne Meusburger, Alizé Cornet i z Mandy Minellą. W półfinale uległa Pauli Ormaechei 6:7(5), 3:6. W notowaniu z 29 lipca zadebiutowała w Top 100 rankingu.

W latach 2014–2016 występowała w głównych drabinkach wszystkich turniejów Wielkiego Szlema. Jedynie na paryskich kortach udało się jej wygrać spotkanie. Przez trzy sezony z rzędu docierała do drugiej rundy zmagań.

Największe sukcesy odniosła w 2015 roku. W kwietniu osiągnęła pierwszy singlowy finał zawodów cyklu WTA Tour. W Bogocie pokonała Francescę Schiavone, Mandy Minellę, Lourdes Domínguez Lino i Elinę Switolinę. W finale zwyciężyła Jarosławę Szwiedową wynikiem 7:6(2), 6:1. Pereira została pierwszą brazylijską triumfatorką turnieju singla od 1988 roku[3]. Niecałe cztery miesiące później triumfowała również we Florianópolis. W drodze po tytuł wygrała z Maríą Irigoyen, Risą Ozaki, Laurą Siegemund oraz Anastasiją Sevastovą. W ostatnim spotkaniu pokonała Annikę Beck 6:4, 4:6, 6:1. W notowaniu z 4 sierpnia przesunęła się z 78. na 48. lokatę, debiutując w Top 50 światowej klasyfikacji[4].

W kolejnych latach Pereira nie nawiązała już do swoich sukcesów. Na przeszkodzie stanęły jej między innymi problemy zdrowotne. Ostatni mecz na zawodowych kortach rozegrała w barwach reprezentacji. W 2020 roku podczas lutowych rozgrywek Pucharu Federacji uległa Laurze Siegmund 3:6, 3:6.

We wrześniu 2020, w wieku 32 lat, poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[5].

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 2 (2–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 19 kwietnia 2015 Bogota Ceglana Kazachstan Jarosława Szwiedowa 7:6(2), 6:1
Zwyciężczyni 2. 1 sierpnia 2015 Florianópolis Ceglana Niemcy Annika Beck 6:4, 4:6, 6:1

Finały turniejów WTA 125K series

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 17 lutego 2013 Cali Ceglana Argentyna Florencia Molinero Kolumbia Catalina Castaño
Kolumbia Mariana Duque Mariño
6:3, 1:6, 5–10

Wygrane turnieje ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 08/10/2006 Argentyna Tucuman ITF 10 000 ziemna Brazylia Vivian Segnini 6:2, 6:1
2. 22/10/2006 Chile Santiago ITF 10 000 ziemna Argentyna Mailen Auroux 4:6, 6:2, 6:3
3. 12/11/2006 Brazylia Itajai ITF 10 000 ziemna Argentyna Veronica Spiegel 4:6, 6:1, 6:1
4. 18/03/2007 Grecja Ateny ITF 10 000 ziemna Francja Violette Huck 6:2, 6:1
5. 25/03/2007 Francja Amiens ITF 10 000 ziemna Francja Audrey Bergot 7:5, 3:6, 6:1
6. 01/04/2007 Włochy Foggia ITF 10 000 ziemna Hiszpania Rebecca Bou Nogueiro 6:4, 6:3
7. 05/08/2007 Brazylia Campos do Jordao ITF 25 000 twarda Brazylia Maria Fernanda Alves 6:4, 6:2
8. 19/08/2007 Kolumbia Bogota ITF 25 000 ziemna Portugalia Frederica Piedade 7:6, 6:2
9. 07/12/2008 Argentyna Buenos Aires ITF 10 000 ziemna Argentyna Emilia Yorio 6:2, 6:1
10. 03/10/2010 Brazylia Aruja ITF 10 000 ziemna Argentyna Vanesa Furlanetto 4:6, 6:4, 6:1
11. 10/10/2010 Brazylia Londrina ITF 10 000 ziemna Paragwaj Verónica Cepede Royg 6:4, 6:0
12. 20/03/2011 Meksyk Metepec ITF 10 000 twarda Stany Zjednoczone Amanda Fink 6:4, 6:4
13. 03/07/2011 Francja Denain ITF 25 000 ziemna Ukraina Walentina Iwachnienko 6:4, 6:3
14. 13/05/2012 Argentyna Rosario ITF 25 000 ziemna Argentyna Mailen Auroux 7:5, 7:6(6)
15. 21/10/2012 Hiszpania Sewilla ITF 25 000 ziemna Hiszpania Estrella Cabeza Candela 4:6, 7:6(3), 7:6(5)
16. 04/11/2012 Argentyna Buenos Aires ITF 25 000 ziemna Wielka Brytania Amanda Carreras 6:1, 6:2
17. 30/06/2013 Francja Périgueux ITF 25 000 ziemna Chile Daniela Seguel 6:1, 6:4
18. 07/07/2013 Francja Denain ITF 25 000 ziemna Włochy Alberta Brianti 6:4, 7:5
19. 15/09/2013 Francja Mont-de-Marsan ITF 25 000 ziemna Francja Pauline Parmentier 6:1, 6:4
20. 22/09/2013 Francja Saint-Malo ITF 25 000 ziemna Francja Pauline Parmentier 6:2, 6:1
21. 29/09/2013 Hiszpania Sewilla ITF 25 000 ziemna Argentyna Florencia Molinero 7:6(5), 6:3
22. 12/04/2014 Kolumbia Medellín ITF 50 000 ziemna Paragwaj Verónica Cepede Royg 7:6(6), 6:1

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Brazylia
I runda  Francja: Caroline Garcia 1:6, 2:6

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Brazylia
I runda Brazylia Paula Cristina Gonçalves  Hiszpania: Garbiñe Muguruza / Carla Suárez Navarro [4] 6:7(6), 2:6

Gra mieszana

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Brazylia
I runda Brazylia Marcelo Melo  Francja: Caroline Garcia / Nicolas Mahut [1] 7:6(4), 7:6(1)
ćwierćfinał  Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jack Sock 4:6, 4:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Teliana PEREIRA – Olympic | Brazil [online], International Olympic Committee [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  2. Teliana Pereira Bio | Bio & Career – WTA Official [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  3. Łukasz Iwanek, WTA Bogota: Historyczny triumf Pereiry [online], Sportowe Fakty, 19 kwietnia 2015 [dostęp 2021-01-07] (pol.).
  4. Łukasz Iwanek, WTA Florianopolis: Teliana Pereira najlepsza w mieście Gustavo Kuertena [online], Sportowe Fakty, 1 sierpnia 2015 [dostęp 2021-01-07] (pol.).
  5. Rafał Smoliński, Teliana Pereira nie zagra z Polską. Najlepsza brazylijska tenisistka XXI wieku zakończyła karierę [online], Sportowe Fakty, 29 września 2020 [dostęp 2020-10-18] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]