Przejdź do zawartości

Norowirusy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
nowa
(Brak różnic)

Wersja z 09:11, 11 maj 2014

Norowirus
Ilustracja
Mikrografia wirusa Norwalk wykonana elektronowym mikroskopem transmisyjnym.
Systematyka
Rodzina

Kaliciwirusy
(Caliciviridae)

Nazwa systematyczna
ang. Norovirus
Cechy wiralne
Skrót

NoV

Kwas nukleinowy

RNA[1]

Liczba nici

jedna[2]

Polaryzacja kwasu nukleinowego

dodatnia[2]

Osłonka

brak[3]

Nagi kwas nukleinowy

zakaźny[4]

Rezerwuar

człowiek[2]

Wywoływane choroby

Grypa żołądkowa[5]

Norowirusy, NoV (NV[6] lub SRSV[7]) – to grupa wirusów ssRNA z rodziny kaliciwirusów (Caliciviridae). NoV może być przyczyną grypy żołądkowej. W Wielkiej Brytanii stosowane jest określenie winter vomiting disease (zimowa choroba żołądka), ponieważ największa liczba infekcji zdarza się zimą. Zakazić można się jednak o dowolnej porze roku[8][7].

Epidemiologia

Zakażenia norowirusami s�� powszechne na całym świecie, dlatego większość ludzi dorosłych ma przeciwciała przeciw tym wirusom. W klimacie umiarkowanym obserwuje się wyraźny wzrost zachorowań w okolicach zimy. Norowirusy mogą być najczęstszymi czynnikami etiologicznymi łagodnych biegunek w społecznościach lokalnych. Wszystkie grupy wiekowe są podatne na infekcje. Dostępne dane wskazują, że norowirus jest drugim pod względem częstości występowania czynnikiem etiologicznym wirusowych biegunek u dzieci. Rotawirusy przodują w tej klasyfikacji. U starszych dzieci i dorosłych jest jednak najczęściej jest powodem zachorowań. Norowirusy uznane są za najważniejszą przyczynę epidemii biegunek na świecie. W Stanach Zjednoczonych ta grupa wirusów wywołuje ponad 90% epidemii laksacji niebakteryjnych. Epidemie występują przez cały rok we wszystkich grupach wiekowych, a ich okoliczności są różnorodne[2].

Odporność wirusa

Norowirusy pozbawione są osłonki lipoproteinowej, dzięki czemu odporne są na rozpuszczalniki lipidów i łagodne detergenty, ulegają inaktywacji w środowisku kwaśnym o pH 3–5. Dobre skutki mają też związki chloru i H202. W temperaturze 60 °C norowirusy się dezaktywują w ciągu 0,5 godziny[9].

Zobacz też

  1. Neil R. Blacklow: Medical Microbiology. 4th edition. [w:] Norwalk Virus and Other Caliciviruses [on-line]. ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2014-05-11]. (ang.).
  2. a b c d Umesh Parashar, Roger Glass: Zakażenia spowodowane wirusami RNA. [w:] Wirusowe zapalenia żołądka i jelit [on-line]. czelej.com.pl. [dostęp 2014-05-11]. (pol.).
  3. Kaliciwirusy. medonet.pl. [dostęp 2014-05-11]. (pol.).
  4. Critical studies on binding-based RT-PCR detection of infectious Noroviruses. ncbi.nlm.nih.gov, 2011-08-09. [dostęp 2014-05-11]. (ang.).
  5. Grypa żołądkowa. zdrowie.wp.pl, 2013-01-03. [dostęp 2014-05-11]. (pol.).
  6. NoV stands for norovirus. allacronyms.com. [dostęp 2014-05-11]. (ang.).
  7. a b Norowirus. nhs.uk, 2008-04. [dostęp 2014-05-11]. (pol.).
  8. Smitha Mundasad: Norovirus: The winter vomiting bug that is hard to conquer. bbc.co.uk, 2012-12-18. [dostęp 2014-05-11]. (ang.).
  9. Norowirus. virusolve.pl. [dostęp 2014-05-11]. (pol.).