Magdalena Maleewa

tenisistka bułgarska

Magdalena Maleewa, po mężu Nokow (ur. 1 kwietnia 1975 w Sofii) – bułgarska tenisistka, mistrzyni US Open z 1990 roku w grze pojedynczej dziewcząt.

Magdalena Maleewa
Ilustracja
Państwo

 Bułgaria

Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1975
Sofia

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1989

Zakończenie kariery

2005

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

10 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

4 (29 stycznia 1996)

Australian Open

4R (1991, 1993, 1994, 2002)

Roland Garros

4R (1993, 1996, 2003, 2004)

Wimbledon

4R (2001, 2002, 2004, 2005)

US Open

QF (1992)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

13 (2 lutego 2004)

Australian Open

3R (1992, 2001, 2004)

Roland Garros

3R (1993)

Wimbledon

3R (1993, 2003)

US Open

QF (2003)

Profesjonalną karierę rozpoczęła w 1989 roku, a zakończyła w październiku 2005 turniejem w Zurychu.

Ogółem wygrała 10 turniejów WTA w grze pojedynczej i 4 w grze podwójnej. W styczniu 1996 była przez tydzień notowana na 4. miejscu rankingu WTA. Tenisistkami są również jej siostry, Katerina i Manuela. Wszystkie były trenowane przez matkę, Julię Berberjan i wszystkim udawało się wejść do czołowej dziesiątki rankingu światowego.

W lipcu 2004 roku została żoną Ljubomira Nokowa. 27 czerwca 2007 Magdalena Maleewa urodziła swoją pierwszą córkę, Julię.

Kariera tenisowa

edytuj

Pierwszy rok w zawodowym tenisie (1989)

edytuj

Pierwszy mecz zawodowy
Magdalena Maleewa – Anna Foldenyi 6:3 6:0
Bari, 9 kwietnia 1989

Swój pierwszy zawodowy turniej nieomal by wygrała. Jako 14-latka uległa w finale turnieju ITF w Bari Niemce Evie-Marii Schuerhoff, ale urwała jej seta i ogólnie zaprezentowała się z bardzo dobrej strony. Wynik finału 2:6, 6:1, 7:6(5).

Później wzięła udział w dwóch innych turniejach ITF w Palermo i Casercie, gdzie osiągnęła odpowiednio półfinał i drugą rundę. W Casercie uległa Polce – Katarzynie Nowak, dla której było to jedno z największych zwycięstw w karierze.

W kolejnych turniejach – European Open, French Open i imprezie WTA w Arhachonie odpadała w pierwszych rundach eliminacji. W Szwajcarii przegrała z Niemką Sabine Hack, w Paryżu z Brazylijką Luciana Corsato-Owsianka, a podczas turnieju w USA z Włoszką Barbarą Romano.

23 lipca 1989 roku po przegranej w trzeciej rundzie eliminacji do Belgian Open, występując jako szczęśliwa przegrana zadebiutowała w cyklu WTA. W pierwszej rundzie pokonała turniejową 5. Brazylijkę Neige Dias. Uległa Leonie Laskovej (6:4, 6:0).

Debiut w turnieju WTA
Magdalena Maleewa – Neige Dias 2:6 6:3 6:2
Bruksela, 1989

Wystartowała w turnieju IV kategorii w United Jersey (Nowy Jork). W pierwszej rundzie trafiła na będącą wówczas na szesnastej pozycji w rankingu Czeszkę Hanę Mandlíkovą, z którą przegrała w dwóch setach do czterech i dwóch.

Do końca roku przegrała jeszcze w pierwszej rundzie eliminacji do US Open (porażka z Kimberly Po i turnieju piątej kategorii w Arizonie (z Nicole Bradtke). Sezon zakończyła na 211 miejscu na świecie.

Śladem sióstr (1990)

edytuj

Na początku roku wystartowała w kwalifikacjach do Australian Open. W pierwszej rundzie pokonała Elizabeth Minter (6:3, 6:4). W drugiej rundzie rozegrała dramatyczny mecz z Angélicą Gavaldón. Pierwszego seta wygrała do czterech. W drugim prowadziła 4:1 i serwowała po czym przegrała kolejne 5 gemów i ostatecznie mecz wynikiem 4:6, 6:4, 6:2.

Na początku lutego wystartowała w turnieju Fernleaf Classic w Nowej Zelandii. Bez straty seta przeszła eliminacje (pokonała w nich m.in. Naoko Sawamatsu. W pierwszej rundzie pokonała Rennae Stubbs 6:2, 6:2. Później rozstawioną z 8. Luise Field (7:5, 3:6, 6:1). W ćwierćfinale poległa znakomitej Belgijce Sabine Appelmans. Awansowała na 158. miejsce WTA.

Po tournée po Australii Bułgarka wystartowała w dwóch turniejach ITF we Francji, w obu odpadała po przegranych z niżej sklasyfikowanymi rywalkami w pierwszych rundach.

Poleciała do Japonii na turniej Suntory Japan. W pierwszej rundzie eliminacji pokonała Kathy Jordan (6:3, 6:3). W drugiej uległa Clarke Wood w niezwykle zaciętym meczu dwukrotnie do sześciu.

Podczas imprezy w Singapurze przegrała w drugiej rundzie z Marianne Werdel 5:7, 6:0, 6:0.

20 maja wystartowała w turnieju I kat. Berlin Open. Z trudem przeszła eliminacje (w II r. zacięty bój z Tine Larsen (3:6, 6:2, 7:5). W pierwszej rundzie pokonała Andreę Temesvári do dwóch i do jednego. W drugiej rundzie rozstawioną z „13” Helen Kelesi, która skreczowała przy stanie 0:6 dla Maleewej. Dotarła do 3 rundy gdzie już czekała potężna Monica Seles, zajmująca wówczas 3. miejsce w rankingu (za Graf i Navrátilovą). Magdalena przegrała do 3 i do 2. Awansowała na 128. miejsce w rankingu.

Debiut w Wielkim Szlemie
Magdalena Maleewa – Florencia Labat 6:7(3), 6:4, 6:3
French Open, 1990

Wygrała 3 mecze kwalifikacji do wielkoszlemowego French Open, nie tracąc nawet seta. W pierwszej rundzie podczas dramatycznego meczu pokonała Florencie Labat (6:7(3), 6:4, 6:3), a drugiej Reginę Kordovą (6:2, 6:3). W trzeciej rundzie uległa rozstawionej z szesnastką Laurze Arrayi (1:6, 3:6). Po tym turnieju była 111 rakietą na świecie.

Występ w Wimbledonie zaczęła na zwycięstwie w pierwszym meczu ze Szwedką Catariną Lindqvist, a zakończyła na drugiej rundzie po porażce z Robin White 4:6, 7:5, 6:4.

5 sierpnia zadebiutowała w Canadian Open. W pierwszej rundzie pokonała Kathy Jordan do 4 i do 3. W drugiej trafiła na swoją najstarszą siostrę, rozstawioną z 4 Manuelę Maleewą. Skreczowała przy stanie 1:4. Awansowała na 90. miejsce WTA.

Podczas US Open już w pierwszej rundzie trafiła na drugą z sióstr Katerinę Maleewą – turniejowy nr 7 – przegrała 6:3, 6:1.

Wystąpiła potem w Tokio. W pierwszej rundzie rozgromiła Kumiko Okamoto (6:3, 6:4). W drugiej rundzie trafiła na nr 6 Jennifer Capriati. Przegrała 2:6, 4:6.

Do końca roku grała jeszcze w Moskwie i Brighton. Przegrywała w drugich rundach. Odpowiednio z Indyjką Leilą Maskhi (2:6, 1:6) i Czeszką Heleną Sukovą (4:6, 1:6). Rok zakończyła na 72 miejscu na świecie.

Droga do czołówki (1991–1992)

edytuj

Na początek sezonu wystąpiła w Brisbane. Uległa Łarysie Neiland 1:6, 2:6.

Podczas Australian Open eliminowała kolejno Michelle Jaggard-Lai (6:4, 5:7, 6:4), Claudine Toleafoa (6:0, 6:3), Rosalyn Nideffer (6:4, 6:3). W czwartej rundzie trafiła znowu na swoją siostrę Katerinę Maleewą – przegrała w dwóch krótkich setach do dwóch i do trzech. Awansowała na 51. miejsce.

Od turnieju w Melbourne do kwietnia notowała słabsze występy. W kwietniu doszła do finału w Bol, przegranego w Sandrą Cecchini (4:6, 6:3, 5:7). Zanotowała awans na 33. miejsce.

Do końca roku drugą rundę przeszła jedynie w Mediolanie (przegrała z Mary Joe Fernández. Odpadała w pierwszych i drugich rundach m.in. z Graf, Capriati, siostrą Kateriną, Zina Garrison i Pam Shriver.

Głównie dzięki dobrej pierwszej połowie roku zakończyła sezon na 38 miejscu.

Rok 1992 to rok głębokiej zmiany Magdaleny. W Brisbane dotarła do półfinału. W Australian Open odpadła w pierwszej rundzie.

W Tokio pokonała Brendę Schultz, Jennifer Capriati, Helenę Sukovą, uległa Martinie Navrátilovej 2:6, 2:6. Środek sezonu to nieco słabsza forma Magdaleny. Jednakże w sierpniu sięgnęła po swoje pierwsze turniejowe zwycięstwo. Triumfowała w San Marino. W finale w Federicą Bonsignori wygrała do sześciu i do czterech. Na olimpiadzie w Barcelonie uległa Steffi Graf.

Jej największy wielkoszlemowy sukces to ćwierćfinał US Open 92. W drugiej rundzie wyeliminowała nr 3 – Navrátilovą. W czwartej rundzie uległa swojej siostrze Manueli. W Lipsku uległa Graf w 3. rundzie. W Linzu uległa Navrátilovej, a w Brighton - Tauziat.

Rok zakończyła na 20. miejscu na świecie.

Pierwsza 10. WTA (1993)

edytuj

Rok zaczęła od występu w Brisbane. Jako turniejowa 2 w finale uległa rozstawionej z 1. hiszpance Conchicie Martínez 3:6, 4:6.

W Australian Open uległa Niemce Graf 3:6, 3:6 w czwartej rundzie.

W Torayu rozgrywanym w Tokio uległa Pam Shriver 4:6, 3:6 w drugiej rundzie. Japonia nie była dla niej szczęśliwa. Tydzień później jako turniejowa 3. uległa Kimiko Date w trzeciej rundzie w Osace. Mimo to awansowała na 15. miejsce WTA.

Wzięła udział w wielkim turnieju w Indian Wells, gdzie jako nr 3. uległa Helenie Sukovej 1:5, 5:7. W ćwierćfinale w Barcelonie odpadła z Coetzer, musiała kreczować z powodu kontuzji nadgarstka. 30 kwietnia cały świat, nie tylko tenisowy zwrócił oczy na Magdalenę. W trzecie rundzie Citizen Cup walczyła z Monicą Seles. Magdalena przegrała pierwszego seta do czterech. W drugim przełamała Seles i było 3:0 dla Maleewej. Monica jednak wzięła się w garść i wygrała następne 4 gemy. Przerwa po 7 gemie doprowadziła Magdalenę Maleewą do swojego jedynego zwycięstwa nad Seles. Podczas przerwy Seles została zaatakowana przez nożownika – wielbiciela Graf (wcześniej Seles odebrała Graf miejsce liderki WTA). Magdalena, wobec nie kontynuowania przez Seles uczestnictwa w turnieju, awansowała do półfinału, gdzie uległa łatwo Sánchez Vicario do dwóch i do sześciu. Przez swój start w półfinale awansowała na 10. miejsce – najwyższe w dotychczasowej karierze. Prasa nie zostawiła na Magdalenie suchej nitki. Gazety na całym świecie pisały, że powinna była wycofać się z turnieju po ataku na Seles. Została rozstawiona z 9 na French Open. W czwartej rundzie uległa Anke Huber w niezwykle zaciętym trzysetowym meczu (6:2, 4:6, 8:6). Miała 7 piłek meczowych – nie wykorzystała ani jednej. Wimbledon zakończyła na trzeciej rundzie. Uległa Yayuk Basuki do czterech i do dwóch. W San Diego doszła do ćwierćfinału. Uległa Conchicie Martínez 3:6, 2:6. W ćwierćfinale w Los Angeles została pokonana przez Lori McNeilw zaciętym meczu 1:6, 7:6(4), 7:5. Na US Open doszła do czwartej rundy, gdzie uległa podobnie jak przed rokiem swojej siostrze, z tym że teraz Katerinie. Do końca roku wystartowała w Lipsku, Zurychu i Mastersie. Przegrywała odpowiednio z Janą Novotną, Martiną Navrátilovą i Anke Huber.

Gwiazda świeci coraz jaśniej (1994)

edytuj

Rok 1994 rozpoczęła od startu w Brisbane, osiągnęła półfinał i walkowerem poddała mecz z Florencją Labat. Podczas Australian Open doszła do 4. rundy. Bez straty seta pokonała Sandrę Cacić, Jelenę Lichowcewą i Naoko Sawamatsu. Uległa hiszpance Arantxie Sánchez Vicario 4:6, 6:1, 6:3. W Chicago doszła do półfinału. Kreczowała w meczu z młodą Chandą Rubin, jednakże wcześniej odniosła swoje drugie i ostatnie zwycięstwo nad Martiną Navrátilovą (6:4, 6:3).

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 Tytuły Z–P
Australian Open A Q2 4R 1R 4R 4R 1R A A 1R A 1R 1R 4R 3R 2R 3R 0 / 12 17 – 12
French Open Q1 3R 1R 3R 4R 1R 2R 4R 1R A 1R 3R 1R 1R 4R 4R 2R 0 / 15 20 – 15
Wimbledon A 2R 1R 1R 3R 2R A 2R 3R A A 2R 4R 4R 2R 4R 4R 0 / 13 21 – 13
US Open Q1 1R 2R QF 4R 4R 2R 1R 3R A A 2R 2R 3R 1R 2R 2R 0 / 14 20 – 14
Ranking na koniec roku 216 73 38 20 16 11 6 19 36 115 89 22 16 14 30 25 52 0 / 54 78 – 54

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 Tytuły Z–P
Australian Open A A 1R 3R 2R A 1R A A A A A 3R 2R 1R 3R A 0 / 8 8 – 8
French Open A A 1R 1R 3R 1R A A A A A A 2R A 1R 1R A 0 / 7 3 – 7
Wimbledon A A 1R 1R 3R 1R A A A A A A 1R A 3R A A 0 / 6 4 – 6
US Open A 1R 1R 1R 1R 2R A A A A A 1R 1R A QF A 2R 0 / 9 5 – 9
Ranking na koniec roku 576 83 97 101 35 131 824 - 363 892 340 129 92 54 14 51 92 0 / 30 20 – 30

Występy w grze mieszanej

edytuj
Turniej 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A 2R A A A A A A A A 1R A A A A 0 / 2 1 – 2
Wimbledon A A A A A A A A A A A A A A A A 1R 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 3 1 – 3

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza 21 (10–11)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 28 kwietnia 1991 Bol Ceglana   Sandra Cecchini 4:6, 6:3, 5:7
Zwyciężczyni 1. 26 lipca 1992 San Marino Ceglana   Federica Bonsignori 7:6(3), 6:4
Finalistka 2. 10 stycznia 1993 Brisbane Twarda   Conchita Martínez 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 2. 25 września 1994 Moskwa Dywanowa (hala)   Sandra Cecchini 7:5, 6:1
Zwyciężczyni 3. 9 października 1994 Zurych Dywanowa (hala(   Natalla Zwierawa 7:5, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni 4. 12 lutego 1995 Chicago Dywanowa (hala)   Lisa Raymond 7:5, 7:6(2)
Finalistka 3. 2 kwietnia 1995 Hilton Head Ceglana   Conchita Martínez 1:6, 1:6
Finalistka 4. 21 maja 1995 Berlin Ceglana   Arantxa Sánchez Vicario 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 5. 23 września 1995 Moskwa Dywanowa (hala)   Jelena Makarowa 6:4, 6:2
Finalistka 5. 1 października 1995 Lipsk Dywanowa (hala)   Anke Huber walkower
Zwyciężczyni 6. 4 listopada 1995 Oakland Dywanowa (hala)   Ai Sugiyama 6:3, 6:4
Finalistka 6. 25 maja 1996 Madryt Ceglana   Jana Novotná 6:4, 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 7. 20 listopada 1999 Pattaya Twarda   Anne Kremer 4:6, 6:1, 6:2
Finalistka 7. 1 października 2000 Luksemburg Dywanowa (hala)   Jennifer Capriati 6:4, 1:6, 4:6
Finalistka 8. 12 lutego 2001 Nicea Twarda (hala)   Amélie Mauresmo 2:6, 0:6
Zwyciężczyni 8. 22 kwietnia 2001 Budapeszt Ceglana   Anne Kremer 3:6, 6:2, 6:4
Finalistka 9. 23 września 2001 Lipsk Dywanowa (hala)   Kim Clijsters 1:6, 1:6
Zwyciężczyni 9. 6 października 2002 Moskwa Dywanowa (hala)   Lindsay Davenport 5:7, 6:3, 7:6(4)
Finalistka 10. 27 października 2002 Luksemburg Twarda (hala)   Kim Clijsters 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 10. 15 czerwca 2003 Birmingham Trawiasta   Shinobu Asagoe 6:1, 6:4
Finalistka 11. 9 lutego 2004 Tokio Dywanowa (hala)   Lindsay Davenport 4:6, 1:6

Gra podwójna 10 (5–5)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 28 kwietnia 1991 Bol Ceglana   Laura Golarsa   Sandra Cecchini
  Laura Garrone
walkower
Finalistka 1. 14 lutego 1993 Osaka Dywanowa (hala)   Manuela Maleewa-Fragniere   Łarysa Neiland
  Jana Novotná
1:6, 3:6
Finalistka 2. 25 kwietnia 1993 Barcelona Ceglana   Manuela Maleewa-Fragniere   Conchita Martínez
  Arantxa Sánchez Vicario
6:4, 1:6, 0:6
Zwyciężczyni 2. 17 lutego 2002 Antwerpia Dywanowa (hala)   Patty Schnyder   Nathalie Dechy
  Meilen Tu
6:3, 6:7(3), 6:3
Finalistka 3. 22 czerwca 2002 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Bianka Lamade   Martina Müller
  Catherine Barclay-Reitz
4:6, 5:7
Zwyciężczyni 3. 30 marca 2003 Miami Twarda   Liezel Huber   Shinobu Asagoe
  Nana Miyagi
6:4, 3:6, 7:5
Zwyciężczyni 4. 4 maja 2003 Warszawa Ceglana   Liezel Huber   Eleni Daniilidu
  Francesca Schiavone
3:6, 6:4, 6:2
Finalistka 4. 11 stycznia 2004 Gold Coast Twarda   Liezel Huber   Swietłana Kuzniecowa
  Jelena Lichowcewa
3:6, 4:6
Finalistka 5. 8 lutego 2004 Tokio Dywanowa (hala)   Jelena Lichowcewa   Cara Black
  Rennae Stubbs
0:6, 1:6
Zwyciężczyni 5. 9 stycznia 2005 Gold Coast Twarda   Jelena Lichowcewa   Maria Elena Camerin
  Silvia Farina Elia
6:3, 5:7, 6:1

Występy w Turnieju Mistrzyń

edytuj

W grze pojedynczej

edytuj
Rok Rezultat Rywalka Wynik
1993 I runda   Anke Huber 4:6, 6:1, 7:6(5)
1995 I runda   Brenda Schultz-McCarthy 2:6, 6:7(4)
2001 I runda   Jennifer Capriati 6:2, 3:6, 3:6
2002 Ćwierćfinał   Jennifer Capriati 2:6, 6:4, 1:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

edytuj

Gra pojedyncza

edytuj
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo   Bułgaria
I runda   Szwajcaria: Emanuela Zardo 6:2, 6:4
II runda   Japonia: Kimiko Date [14] 6:2, 6:4
III runda   Niemcy: Steffi Graf [1] 3:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atlancie 1996, reprezentując państwo   Bułgaria [10]
I runda   Australia: Rennae Stubbs [WC] 6:2, 6:1
II runda   Argentyna: Florencia Labat 7:6(7), 6:1
III runda   Japonia: Kimiko Date [8] 4:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo   Bułgaria [15]
I runda   Czechy: Klára Koukalová 6:1, 6:4
II runda   Grecja: Eleni Daniilidu 6:2, 4:6, 4:6

Gra podwójna

edytuj
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo   Bułgaria
I runda   Katerina Maleewa   WNP: Leila Meschi, Natalla Zwierawa [4] walkower
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atlancie 1996, reprezentując państwo   Bułgaria
I runda   Katerina Maleewa [WC]   Wielka Brytania: Valda Lake, Clare Wood 6:3, 6:7(8), 3:6

Bibliografia

edytuj