Fiat X1/9

Samochód sportowy segmentu B

Fiat X1/9samochód sportowy klasy aut miejskich produkowany przez włoski koncern FIAT w latach 1972 - 1989[1].

Fiat X1/9
Ilustracja
Fiat X1/9 przed liftingiem
Inne nazwy

Bertone X1/9

Producent

FIAT

Projektant

Bertone

Zaprezentowany

listopad 1972

Okres produkcji

1972–1989[1]

Miejsce produkcji

Włochy Turyn

Poprzednik

Fiat 850 Spider

Następca

Fiat Barchetta

Dane techniczne
Segment

sportowe segmentu B[1]

Typy nadwozia

2-drzwiowa targa[2]

Skrzynia biegów

4 i 5-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

3830 mm

Szerokość

1570 mm

Wysokość

1170 mm

Rozstaw osi

2202 mm

Masa własna

880 - 962 kg

Zbiornik paliwa

48 l

Liczba miejsc

2

Bagażnik

przedni: 125 l
tylny: 155 l

Ładowność

200 kg[3]

Dane dodatkowe
Pokrewne

Fiat 128
Fiat Ritmo
Lancia Stratos

Konkurencja

Matra Bagheera
Porsche 914

Historia i opis modelu

edytuj
 
Fiat X1/9 - tył
 
Fiat X1/9 po liftingu

Samochód został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany 26 listopada 1972 roku. Zastąpił model 850 Spider[2]. Jest to pierwszy samochód koncernu Fiat z silnikiem umieszczonym centralnie[2]. Wyróżnia się nadwoziem typu targa o oryginalnym wyglądzie, w kształcie klina[2]. Projekt pojazdu opracowany został przez Bertone. Do budowy nadwozia użyto tworzywa sztucznego, z którego wykonano m.in. zdejmowany i chowany w przednim bagażniku dach. Sportowego charakteru nadają także chowane przednie reflektory[2]. Zbiornik paliwa umieszczony został pomiędzy silnikiem a fotelami.

Auto napędzane było początkowo silnikiem o pojemności 1.3 l z Fiata 128 Coupé o mocy 75 KM. W 1978 roku auto wyposażone zostało w mocniejszy silnik o pojemności 1.5 l o mocy 85 KM zintegrowany z 5-biegową manualną skrzynią biegów.

W latach 1973–1975 planowano zbudować wersję rajdową pojazdu. Projekt porzucono na rzecz modelu 131 Abarth[4].

Na początku lat 80. Fiat zrezygnował z modelu. Produkcja kontynuowana była przez Bertone, gdzie w swoich zakładach w Turynie produkowano nadwozie i podwozie pojazdu, którą następnie transportowano do zakładów Fiata w Lingotto, gdzie montowano silnik oraz pozostałe podzespoły. W 1982 roku całą produkcję pojazdu przeniesiono do Turynu. Przy okazji zmieniono logo modelu na logo Bertone. Auto wyróżniało się dwukolorową karoserią oraz skórzanymi fotelami. Ostatnia seria modelu Bertone X1/9 produkowana w 1989 roku nosiła nazwę Gran Finale[5].

W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 1974 samochód zajął 2. pozycję (za Mercedesem 450S)[6].

Silniki

edytuj
Wersja Silnik: Układ zasilania: Moc maksymalna: Maks. moment obrotowy 0-100 km/h: V-max: Śr. zuż. paliwa/100 km:
Silniki benzynowe:
1300[7] R4 1,3 l (1290 cm³) gaźnik Weber 32 DMTR22 75 KM (55 kW) przy 6600 obr./min 97 N•m przy 3400 obr./min 13 s 170 km/h 7,7 l
1500[8] R4 1,5 l (1499 cm³) gaźnik Weber 34 DATR7/250 85 KM (62,5 kW) przy 6000 obr./min 118 N•m przy 3200 obr./min 11,7 s 180 km/h 8,1 l


Przypisy

edytuj
  1. a b c Fiat X1/9 versions & types. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19]. (ang.).
  2. a b c d e Sławomir Draguła: Fiat X1/9 - wyścigówka tylko z wyglądu. nto.pl, 2010-04-19. [dostęp 2016-07-17].
  3. Krzysztof Kłoszewski: Mała zabawka dla dużych chłopców - Fiat X1/9. klasyczny.com, 2014-05-31. [dostęp 2016-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-23)].
  4. Marcin Łobodziński: Historia Fiata X1/9, który miał być rajdową legendą. blog.pgd.pl, 2016-05-03. [dostęp 2016-07-17].
  5. Andrzej Jakubaszek: Fiat X1/9 - Dziecinne Ferrari. klasyki.auto-swiat.pl, 2007-04-16. [dostęp 2016-07-17].
  6. Previous winners - Car of the Year 1974. caroftheyear.org. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-08)]. (ang.).
  7. 1972 Fiat X 1/9 specifications & performance data. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-21]. (ang.).
  8. 1978 Fiat X 1/9 specifications & performance data. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-21]. (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj