Stephan Veen

Stephan Patrick Veen (Groningen, 27 juli 1970) is een voormalig tophockeyer uit Nederland, die in totaal 277 officiële interlands (113 doelpunten) speelde voor de nationale hockeyploeg^[1]. Hij maakte zijn debuut in Oranje op 14 januari 1989 (Nederland-Maleisië 5-1), en speelde zijn laatste interland op 30 september 2000 (Nederland-Zuid-Korea 3-3, Nederland wint na strafballen).

Stephan Veen
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Stephan Patrick Veen
Geboortedatum	27 juli 1970
Geboorteplaats	Groningen
Nationaliteit	Nederland
Lengte	1,80 m
Sportieve informatie
Discipline	Hockey
Club	Doetinchem, Upward, HGC
Olympische Spelen	1992, 1996, 2000
Debuut	1989 (internationaal)
Carrière-einde	2000 (internationaal)
Medailles
Olympische Spelen 1 Sydney 2000 1 Atlanta 1996 Wereldkampioenschappen 1 Utrecht 1998 1 Lahore 1990 Europese kampioenschappen 2 Padua 1999 2 Dublin 1995 2 Parijs 1991 Champions Trophy 1 Amstelveen 2000 3 Brisbane 1999 2 Berlijn 1989
Portaal    Sport

Veen begon zijn loopbaan als aanvaller, maar zakte tegen het einde van zijn carrière een linie naar achteren. Hij begon zijn carrière bij Doetinchemse Hockey Club en ging van Upward (Arnhem) naar HGC (Wassenaar). Hier maakte hij zijn Hoofdklassedebuut op 23 oktober 1988 thuis tegen Amsterdam H&BC (1-1 gelijkspel). Hij groeide uit tot een van de meest behendige hockeyers van Nederland en werd twee keer landskampioen in 1990 en 1996 met HGC. De afgestudeerde bedrijfseconoom werd tweemaal uitgeroepen door FIH tot wereldhockeyer van het jaar (1998 en 2000).

Zijn vader Sietze is ex-profvoetballer en sinds het najaar van 2004 voorzitter van voetbalclub De Graafschap. Veen is getrouwd met voormalig hockeyinternational Suzan van der Wielen. Hun zoon Lucas komt met ingang van het seizoen 2020-2021 uit voor HGC en maakte daarmee zijn debuut in de hoofdklasse. Hij scoorde als aanvoerder driemaal in de olympische finale van 'Sydney' (2000)^[2], en benutte de beslissende strafbal tegen Zuid-Korea.

Een van de metrostations in Londen werd tijdens de Olympische Zomerspelen 2012 naar hem hernoemd.^[3]