John Terry (voetballer)

Brits voetballer

John George Terry (Barking, 7 december 1980) is een Engels voormalig voetballer die doorgaans als centrale verdediger speelde. Hij speelde bijna zijn gehele carrière (1998-2018) voor Chelsea, waarmee hij vijf keer de Premier League, vijf keer de FA Cup, in het seizoen 2011/12 de UEFA Champions League en in het seizoen 2012/13 de UEFA Europa League won. Terry was van 2003 tot en met 2012 international in het Engels voetbalelftal, waarvoor hij 78 wedstrijden speelde en zes keer scoorde.

John Terry
Terry in 2012
Terry in 2012
Persoonlijke informatie
Volledige naam John George Terry
Geboortedatum 7 december 1980
Geboorteplaats Barking, Londen, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 187 cm
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2018
Jeugd

1991–1995
1995–1998
Vlag van Engeland Senrab
Vlag van Engeland West Ham United
Vlag van Engeland Chelsea
Senioren
Seizoen Club W (G)
1998–2017
2000
2017–2018
Vlag van Engeland Chelsea
Vlag van Engeland Nottingham Forest
Vlag van Engeland Aston Villa
492(41)
6(0)
32(1)
Interlands
2000–2002
2003–2012
Vlag van Engeland Engeland –21
Vlag van Engeland Engeland
9(1)
78(6)
Getrainde teams
2018–2021 Vlag van Engeland Aston Villa (assistent)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière

bewerken

De kopsterke verdediger werd door de Chelsea-fans in het seizoen 2004/2005 uitgeroepen tot CFC-speler van het jaar. Tijdens de Champions League-finale 2008 in Moskou, miste hij de strafschop die voor Chelsea winst had betekend. Op 26 februari 2007 was er een corner waarbij Terry met een duikende kopbal wou scoren, maar Arsenal-verdediger Abou Diaby wilde de bal wegtrappen en raakte daarbij Terry's gezicht. Na 7 minuten knock-out te zijn geweest wist hij niet meer wat er was gebeurd.

Op 21 mei 2017 speelde Terry zijn laatste wedstrijd voor Chelsea. Tegen Sunderland AFC werd hij na 26 minuten (zijn rugnummer) gewisseld. Hierop gaf hij de aanvoerdersband aan de nieuwe aanvoerder, Gary Cahill. Zijn teamgenoten, inclusief doelman Thibaut Courtois vormden een erehaag richting de dug-out.

Clubstatistieken

bewerken
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
1998/99 Chelsea   Premier League 2 0 4 0 1 0 7 0
1999/00 4 0 5 1 0 0 9 1
0 0 0 0 0 0 0 0
Nottingham Forest (huur)   First Division 6 0 0 0 6 0
2000/01 Chelsea   Premier League 22 1 4 0 0 0 0 0 26 1
2001/02 33 1 10 2 4 1 47 4
2002/03 20 3 8 2 1 1 29 6
2003/04 33 2 5 1 13 0 51 3
2004/05 36 3 6 1 11 4 53 8
2005/06 36 4 5 3 8 0 1 0 50 7
2006/07 28 1 6 0 10 0 1 0 45 1
2007/08 23 1 4 0 10 0 0 0 37 1
2008/09 35 1 5 0 11 2 51 3
2009/10 37 2 6 1 8 0 1 0 52 3
2010/11 33 3 4 0 8 1 1 0 46 4
2011/12 31 6 5 0 8 1 44 7
2012/13 14 4 4 1 8 1 1 0 27 6
2013/14 34 2 1 0 12 0 47 2
2014/15 38 5 4 1 7 2 49 8
2015/16 24 1 4 0 4 1 0 0 33 1
2016/17 9 1 5 0 0 0 14 1
2017/18 Aston Villa   Championship 32 1 1 0 3 0 36 1
Carrière totaal 524 42 68 11 124 13 9 0 714 65

1 N.B. Dit betreft een clubtotaal, dus een totaal van beide periodes bij Chelsea.

Interlandcarrière

bewerken

Velen verwachtten hem in het Engelse team bij het WK 2002, maar door een incident bij een nachtclub, waar ook teamgenoot Jody Morris en Des Byrne van Wimbledon FC bij betrokken waren, werd hem die kans ontnomen. Hij mocht niet meer voor Engeland uitkomen, totdat hij in augustus 2002 werd vrijgesproken.

In juni 2003 maakte Terry alsnog zijn debuut voor Engeland, in de vriendschappelijke wedstrijd in Leicester tegen Servië en Montenegro. Hij trad in dat duel na 45 minuten aan als vervanger van Steven Gerrard en speelde sindsdien regelmatig als centrale verdediger bij The Three Lions, samen met Rio Ferdinand en Sol Campbell. In 2010, vlak voor het WK, kostte een buitenechtelijke affaire Terry de aanvoerdersband in het nationale team. Dit berichtte de Engelse voetbalbond. Terry's affaire met de ex-vriendin van zijn voormalige teamgenoot Wayne Bridge, Vanessa Perroncel, werd breed uitgemeten in de Engelse pers.

Terry nam met Engeland deel aan het EK voetbal 2012 in Polen en Oekraïne, waar de ploeg van bondscoach Roy Hodgson in de kwartfinales na strafschoppen (2-4) werd uitgeschakeld door Italië. In de reguliere speeltijd plus verlenging waren beide teams blijven steken op 0-0.

Op 23 september 2012 maakte Terry bekend te stoppen als international. Begin van dat jaar werd hem de aanvoerdersband ontnomen na een vermeende racistische uitlating aan het adres van QPR-speler Anton Ferdinand. Hij werd later door de burgerrechter vrijgesproken van het vergrijp[1]. Terry meende desondanks dat zijn positie bij de nationale ploeg nu onhoudbaar is geworden.

Interlands van John Terry voor   Engeland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
1 03 Jun 2003   EngelandServië en M.   2–1 Vriendschappelijk
2 20 Aug 2003   EngelandKroatië   3–1 Vriendschappelijk
3 06 Sep 2003   MacedoniëEngeland   1–2 EK-kwalificatie
4 10 Sep 2003   EngelandLiechtenstein   2–0 EK-kwalificatie
5 11 Oct 2003   TurkijeEngeland   0–0 EK-kwalificatie
6 16 Nov 2003   EngelandDenemarken   2–3 Vriendschappelijk
7 31 Mar 2004   ZwedenEngeland   1–0 Vriendschappelijk
8 01 Jun 2004   EngelandJapan   1–1 Vriendschappelijk
9 17 Jun 2004   EngelandZwitserland   3–0 EK-eindronde
10 21 Jun 2004   KroatiëEngeland   2–4 EK-eindronde
11 24 Jun 2004   PortugalEngeland   2–2 EK-eindronde
12 18 Aug 2004   EngelandOekraïne   3–0 Vriendschappelijk
13 04 Sep 2004   OostenrijkEngeland   2–2 WK-kwalificatie
14 08 Sep 2004   PolenEngeland   1–2 WK-kwalificatie
15 17 Nov 2004   SpanjeEngeland   1–0 Vriendschappelijk
16 26 Mar 2005   EngelandNoord-Ierland   4–0 WK-kwalificatie
17 30 Mar 2005   EngelandAzerbeidzjan   2–0 WK-kwalificatie
18 17 Aug 2005   DenemarkenEngeland   4–1 Vriendschappelijk
19 08 Oct 2005   EngelandOostenrijk   1–0 WK-kwalificatie
20 12 Oct 2005   EngelandPolen   2–1 WK-kwalificatie
21 12 Nov 2005   ArgentiniëEngeland   2–3 Vriendschappelijk
22 01 Mar 2006   EngelandUruguay   2–1 Vriendschappelijk
23 30 May 2006   EngelandHongarije   3–1 Vriendschappelijk  
24 03 Jun 2006   EngelandJamaica   6–0 Vriendschappelijk
25 10 Jun 2006   EngelandParaguay   1–0 WK-eindronde
26 15 Jun 2006   EngelandTrinidad en T.   2–0 WK-eindronde
27 20 Jun 2006   ZwedenEngeland   2–2 WK-eindronde
28 25 Jun 2006   EngelandEcuador   1–0 WK-eindronde
29 01 Jul 2006   EngelandPortugal   0–0 WK-eindronde
30 16 Aug 2006   EngelandGriekenland   4–0 Vriendschappelijk  
31 02 Sep 2006   EngelandAndorra   5–0 EK-kwalificatie
32 06 Sep 2006   MacedoniëEngeland   0–1 EK-kwalificatie
33 07 Oct 2006   EngelandMacedonië   0–0 EK-kwalificatie
34 11 Oct 2006   KroatiëEngeland   2–0 EK-kwalificatie
35 15 Nov 2006   NederlandEngeland   1–1 Vriendschappelijk
36 24 Mar 2007   IsraëlEngeland   0–0 EK-kwalificatie
37 28 Mar 2007   AndorraEngeland   0–3 EK-kwalificatie
38 01 Jun 2007   EngelandBrazilië   1–1 Vriendschappelijk  
39 06 Jun 2007   EstlandEngeland   0–3 EK-kwalificatie
40 22 Aug 2007   EngelandDuitsland   1–2 Vriendschappelijk
41 08 Sep 2007   EngelandIsraël   3–0 EK-kwalificatie
42 12 Sep 2007   EngelandRusland   3–0 EK-kwalificatie
43 26 Mar 2008   FrankrijkEngeland   1–0 Vriendschappelijk
44 28 May 2008   EngelandVerenigde Staten   2–0 Vriendschappelijk  
45 20 Aug 2008   EngelandTsjechië   2–2 Vriendschappelijk
46 06 Sep 2008   AndorraEngeland   0–2 WK-kwalificatie
47 10 Sep 2008   KroatiëEngeland   1–4 WK-kwalificatie
48 19 Nov 2008   DuitslandEngeland   1–2 Vriendschappelijk  
49 11 Feb 2009   SpanjeEngeland   2–0 Vriendschappelijk
50 28 Mar 2009   EngelandSlowakije   4–0 Vriendschappelijk
51 01 Apr 2009   EngelandOekraïne   2–1 WK-kwalificatie  
52 06 Jun 2009   KazachstanEngeland   0–4 WK-kwalificatie
53 10 Jun 2009   EngelandAndorra   6–0 WK-kwalificatie
54 12 Aug 2009   NederlandEngeland   2–2 Vriendschappelijk
55 05 Sep 2009   EngelandSlovenië   2–1 Vriendschappelijk
56 09 Sep 2009   EngelandKroatië   5–1 WK-kwalificatie
57 10 Oct 2009   OekraïneEngeland   1–0 WK-kwalificatie
58 14 Oct 2009   EngelandWit-Rusland   3–0 WK-kwalificatie
59 03 Mar 2010   EngelandEgypte   3–1 Vriendschappelijk
60 30 May 2010   JapanEngeland   1–2 Vriendschappelijk
61 12 Jun 2010   EngelandVerenigde Staten   1–1 WK-eindronde
62 18 Jun 2010   EngelandAlgerije   0–0 WK-eindronde
63 23 Jun 2010   SloveniëEngeland   0–1 WK-eindronde
64 27 Jun 2010   DuitslandEngeland   4–1 WK-eindronde
65 11 Aug 2010   EngelandHongarije   2–1 Vriendschappelijk
66 09 Feb 2011   DenemarkenEngeland   1–2 Vriendschappelijk
67 26 Mar 2011   WalesEngeland   0–2 EK-kwalificatie
68 04 Jun 2011   EngelandZwitserland   2–2 EK-kwalificatie
69 02 Sep 2011   BulgarijeEngeland   0–3 EK-kwalificatie
70 06 Sep 2011   EngelandWales   1–0 EK-kwalificatie
71 07 Oct 2011   MontenegroEngeland   2–2 EK-kwalificatie
72 15 Nov 2011   EngelandZweden   1–0 Vriendschappelijk
73 02 Jun 2012   EngelandBelgië   1–0 Vriendschappelijk
74 11 Jun 2012   FrankrijkEngeland   1–1 EK-eindronde
75 15 Jun 2012   ZwedenEngeland   2–3 EK-eindronde
76 19 Jun 2012   EngelandOekraïne   1–0 EK-eindronde
77 24 Jun 2012   EngelandItalië   0–0 EK-eindronde
78 07 Sep 2012   MoldaviëEngeland   0–5 WK-kwalificatie

Erelijst

bewerken
Competitie
Aantal Jaren
  Chelsea
  UEFA Champions League 1x 2011/12
UEFA Europa League 1x 2012/13
  Premier League 5x 2004/05, 2005/06, 2009/10, 2014/15, 2016/17
  FA Cup 5x 1999/00, 2006/07, 2008/09, 2009/10, 2011/12
  Football League Cup 3x 2004/05, 2006/07, 2014/15
  FA Community Shield 2x 2005, 2009

Trainerscarrière

bewerken

Terry is sinds 10 oktober 2018 aan de slag als assistent-coach in de technische staf van coach Dean Smith bij Premier League-club Aston Villa.[2] Terry zette bij Villa op 37-jarige leeftijd een punt achter een rijke spelersloopbaan, waarna Smith werd aangesteld als opvolger van de ontslagen Steve Bruce wegens tegenvallende resultaten.[3]

Op 27 mei 2019 promoveerde hij met Aston Villa naar de Premier League, na drie jaar afwezigheid op het hoogste niveau. De Nederlander Anwar El Ghazi scoorde het winnende doelpunt in de finale van de Championship-play-offs tegen Derby County, dat geleid werd door Terry's ex-Chelsea-ploeggenoot Frank Lampard.[4]

Zie ook

bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie John Terry.