paenitudo
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From paeniteō (“regret, repent”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /pae̯.niˈtuː.doː/, [päe̯nɪˈt̪uːd̪oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pe.niˈtu.do/, [peniˈt̪uːd̪o]
Noun
[edit]paenitūdō f (genitive paenitūdinis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | paenitūdō | paenitūdinēs |
Genitive | paenitūdinis | paenitūdinum |
Dative | paenitūdinī | paenitūdinibus |
Accusative | paenitūdinem | paenitūdinēs |
Ablative | paenitūdine | paenitūdinibus |
Vocative | paenitūdō | paenitūdinēs |
Synonyms
[edit]- (repentance): paenitentia, resipīscentia
Related terms
[edit]References
[edit]- “paenitudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- paenitudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.