caballinus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From caballus (“horse”) + -īnus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ka.balˈliː.nus/, [käbälˈlʲiːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ka.balˈli.nus/, [käbälˈliːnus]
Adjective
[edit]caballīnus (feminine caballīna, neuter caballīnum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | caballīnus | caballīna | caballīnum | caballīnī | caballīnae | caballīna | |
Genitive | caballīnī | caballīnae | caballīnī | caballīnōrum | caballīnārum | caballīnōrum | |
Dative | caballīnō | caballīnō | caballīnīs | ||||
Accusative | caballīnum | caballīnam | caballīnum | caballīnōs | caballīnās | caballīna | |
Ablative | caballīnō | caballīnā | caballīnō | caballīnīs | |||
Vocative | caballīne | caballīna | caballīnum | caballīnī | caballīnae | caballīna |
Descendants
[edit]References
[edit]- “caballinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- caballinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.